Nieuws uit de Nieuwstraat

Op 21 september, Wereld Alzheimerdag, ontving de gemeente Vlaardingen tijdens een feestelijke bijeenkomst het certificaat Dementievriendelijke gemeente van Alzheimer Nederland. De gemeenten Maassluis en Schiedam hebben dit certificaat in voorgaande jaren reeds verkregen. Met het behalen van het certificaat door Vlaardingen, vormen Maassluis, Vlaardingen en Schiedam nu samen een dementievriendelijke regio.

Het certificaat Dementievriendelijke gemeente is ontwikkeld door Alzheimer Nederland. Met dit certificaat kunnen gemeenten laten zien dat zij zich blijvend inzetten voor mensen met dementie en hun naasten. Het certificaat is vier jaar geldig, waarna het certificaat mogelijk wordt verlengd. Na twee jaar vindt er een tussenevaluatie plaats.

De drie gemeenten zetten zich niet alleen in voor dit doel. Samen met welzijns- en zorgorganisaties zoals Seniorenwelzijn MVS, Argos Zorggroep, Careyn, Frankelandgroep,Minters Mantelzorg en de Oproepcentrale zorgen de gemeenten voor een geschikt aanbod aan ondersteuning voor mensen met dementie en hun mantelzorgers.

Jacky Silos, gemeente Vlaardingen: “Ik ben trots om de titel dementievriendelijk te mogen dragen als stad, het is een eerbetoon voor al die partijen uit de stad die zich inzetten voor mensen met dementie. Daarbij wordt er naast de doelgroep ook gedacht aan de mantelzorgers waarbij we als gemeente het initiatief hebben genomen de Mantelzorgtest te implementeren. Mooi dat we samen met Schiedam en Maassluis nu een dementievriendelijke regio vormen.”

Sjoerd Kuiper, gemeente Maassluis: “Maassluis heeft in 2018 als eerste van de drie gemeenten het certificaat ontvangen voor Dementievriendelijke gemeente. We hebben al veel bereikt in onze gemeente. Er is onder andere een stabiel lokaal netwerk actief dat bestaat uit een brede vertegenwoordiging van partners uit het welzijns- en zorgveld. Maar het werk is nooit af. Nu we met Vlaardingen en Schiedam een dementievriendelijke regio vormen, hebben we nog meer slagkracht. Samen maken we de samenleving, Maassluis en de regio nog prettiger en veiliger voor mensen met dementie.”

Petra Zwang, gemeente Schiedam: “In Schiedam hebben we in 2020 het certificaat Dementievriendelijke gemeente verworven. We blijven ons inzetten voor het verbeteren van de ondersteuning en zorg voor mensen met dementie en hun mantelzorgers. Zo is er dit jaar in Ontmoetingscentrum De 5 Molens het Geheugenkompas geopend. Een plek waar deze inwoners van Schiedam welkom zijn voor een kopje koffie, kunnen meedoen
met een activiteit of een gesprek voeren over hun situatie.”

Thom Hoffman: "Als je Indië begrijpt, begrijp je alles" Acteur, fotograaf en geschiedschrijver van Nederlands-Indië geeft een lezing in Maassluis. door Frits Waterman

𝐉𝐞 𝐤𝐨𝐦𝐭 𝐛𝐢𝐧𝐧𝐞𝐧𝐤𝐨𝐫𝐭 𝐧𝐚𝐚𝐫 𝐌𝐚𝐚𝐬𝐬𝐥𝐮𝐢𝐬 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐞𝐞𝐧 𝐥𝐞𝐳𝐢𝐧𝐠. 𝐖𝐚𝐚𝐫 𝐠𝐚𝐚𝐭 𝐡𝐞𝐭 𝐨𝐯𝐞𝐫?

ik ben al zo'n vijftig jaar gefascineerd door de geschiedenis van Nederlands-Indië. Mijn grootmoeder komt er vandaan, met Molukse voorouders, mijn vader is er ge-boren. Mijn grootvader kwam uit 's -Hertogenbosch, hij was op goed geluk in 1911 naar de kolonie gegaan. Het gezin is in 1932 met een stoomschip weer vertrokken naar Nederland. In het huis van opa en oma in Nederland hing altijd een Indische sfeer, die mij als kind enorm boeide. Toen ik volwassen werd waren mijn grootou-ders inmiddels overleden - ik kon ze geen vragen meer stellen. En dus begon ik me verzamelen van allerlei boeken en documenten, en betoverende oude foto's. Kasten vol! Die hobby werd een beroep. Op twee universiteiten mocht ik erover les geven. Een tentoonstelling maken in het Wereldmuseum Rotterdam. En een fotoboek sa-menstellen, Een Verborgen Geschiedenis, dat werd gekozen tot beste Geschiede-nisboek van 2020. In 2022 publiceerde ik bij Meulenhoff een overzicht van de Indi-sche geschiedenis, 800 pagina's dik, getiteld Indië, Betovering en desillusie. Over die lange weg van steeds nieuwe ontdekkingen gaat de lezing.

𝐖𝐚𝐭 𝐰𝐢𝐥 𝐣𝐞 𝐝𝐚𝐭 𝐦𝐞𝐧 𝐨𝐩𝐬𝐭𝐞𝐞𝐤𝐭 𝐯𝐚𝐧 𝐣𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐡𝐚𝐚𝐥?

De debatten over Nederlands-Indië - net als over de slavernij - zijn erg verhit. Dat is logisch, want het zijn complexe geschiedenissen. Er is vanouds veel emotie rond Indische onderwerpen. Dat was vroeger in de kolonie al zo. Elk onderwerp werd in de pers enorm emotioneel besproken. Het waarom van die toén zo hoog oplopende emoties werd mij pas recent duidelijk. De Nederlandse gemeenschap was heel klein ten opzichte van de miljoenenbevolking. 60.000 op 60 miljoen. Maar de Europeanen maakten wel de dienst uit. Dat ging uiteraard wringen. De Indische samenleving was niet-organische tot stand gekomen. Indonesiërs kregen geen toegang tot het bestuur over hun eigen land. Sommige Nederlanders waren wel voorstander van democratie, anderen waren daarentegen heel behoudzuchtig. Toen in 1929 er ook nog eens een mondiale economische crisis plaatsvond, en er zelfs in het prachtige Indië werkeloosheid kwam, stonden alle verhoudingen op scherp. Door diezelfde crisis kwamen mijn grootouders in 1932 naar Nederland. Je kunt zeggen dat toen het ware gezicht van de kolonie duidelijk werd. De tegenstrijdige belangen.

Over die periode wordt nooit gesproken als het om Indië gaat.

Precies! Terwijl, in mijn beleving, de geschiedenis steeds een doorlopende stroom van gebeurtenissen is. Je moet vanaf het begin redeneren. Hoe Indië tot stand kwam vanaf 1814 met talloze militaire expedities komt zelden aan bod. Ik noem de Java-oorlog met 200.000 doden. Of de Atjeh-oorlog, die 40 jaar duurde. Die krijgsgeschiedenis vormt de basis voor de het vestigen van het bestuur en de exploitatie van het land. Het Nederlandse belang stond voorop, kijk maar naar 'Het Cultuurstelsel' dat meer dan 800 miljoen opleverde voor de Nederlandse schatkist. Zo is eigenlijk een vijandige relatie ontstaan met het Indonesische volk.

Die vijandigheid kwam weer sterk naar boven in de jaren '20 van de vorige eeuw, toen de Indonesische nationalisten zich lieten horen: ze wilden uit naam van 60 miljoen inwoners kunnen meebeslissen. Het Nederlands-Indisch gouvernement maakte toen de kapitale fout door deze activisten allemaal te arresteren, dat gebeurde in 1930, en de kopstukken te verbannen naar Nieuw Guinea. Het was duidelijk: als er geen democratie kwam, was een omverwerping van het bewind en het streven naar onafhankelijkheid de enige weg. En die strijd barstte in 1945 los. Als we nu dus vooral praten over 1945-1949, dan kun je daar alleen over spreken als je de voorgeschiedenis hebt bestudeerd.

𝐖𝐚𝐬 𝐈𝐧𝐝𝐢ë 𝐝𝐚𝐚𝐫𝐢𝐧 𝐮𝐧𝐢𝐞𝐤? 𝐇𝐨𝐞 𝐠𝐢𝐧𝐠 𝐝𝐚𝐭 𝐢𝐧 𝐚𝐧𝐝𝐞𝐫𝐞 𝐥𝐚𝐧𝐝𝐞𝐧?

Het streven naar vrijheid zit in alle volkeren. Grappig is dat Indonesische nationalisten vaak verwezen naar de Tachtigjarige Oorlog en Willem van Oranje: ook de Nederlanders van weleer voelden dat vrijheidsstreven, en vochten zich uit onder het juk van een vreemde overheerser.

Indonesiërs vonden dus dat zij in hun recht stonden. Vanaf 1920 ontmoetten veel leiders uit Azië, het Midden-Oosten en Noord-Afrika elkaar. Zij werden gesteund door onder andere Albert Einstein en de beroemde George Bernard Shaw. De president van Amerika kondigde een nieuwe tijd aan waarin ieder gelijk was, dus ook landen onderling. Het tijdperk van het exploiterend kolonialisme moest beëindigd worden, maar hoe? Daarover werd druk vergaderd onder leiding van de latere Indonesische premier Hatta en de latere president van India, Nehru. Belangrijke vernieuwers, met internationale steun. Het dekoloniseren was een mondiaal proces, dat tot op de dag doorloopt. Als je Indië begrijpt, begrijp je alles.

𝐉𝐞 𝐡𝐞𝐛𝐭 𝐡𝐞𝐭 𝐢𝐧 𝐣𝐞 𝐛𝐨𝐞𝐤 𝐞𝐧 𝐣𝐞 𝐥𝐞𝐳𝐢𝐧𝐠 𝐨𝐨𝐤 𝐨𝐯𝐞𝐫 𝐂𝐨𝐮𝐩𝐞𝐫𝐮𝐬 𝐞𝐧 𝐌𝐮𝐥𝐭𝐚𝐭𝐮𝐥𝐢?

Geschiedenis is ook terug te vinden in de vele romans over Indië. Couperus beschreef in De Stille Kracht precies die spanning tussen Europeanen en Javanen, die hij voelde, als een mystieke kracht, en die politieke betekenis zou kunnen krijgen. Na het zien van De Stille Kracht op televisie in 1974 was ik betoverd. De zeggingskracht van dat boek is ongelooflijk. Samen met die andere klassieker, de Max Havelaar van Multatuli vormt het een schitterend document over wat Nederland-Indië betekende voor 60.000 Nederlanders overzee... én voor 60 miljoen Javanen.

𝐉𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐳𝐚𝐦𝐞𝐥𝐭 𝐨𝐨𝐤 𝐟𝐨𝐭𝐨𝐠𝐫𝐚𝐟𝐢𝐞 𝐮𝐢𝐭 𝐝𝐢𝐞 𝐭𝐢𝐣𝐝?

Zeker, en daarvan laat ik er veel zien tijdens de lezing, 19e -eeuwse foto's, interessante documenten, illustraties. Het is daarom een levendige lezing, waar ik enorm naar uitkijk.

📆 DI 26 sep

⏰ 20:00 - 22:00 uur

Wie van realistische kunst houdt wordt bij Kunstuitleen Maassluis in de maanden september en oktober behoorlijk verwend. Te gast is de Westlandse kunstenaar Peter Keijzer die een aantal werken heeft geselecteerd. Maak kennis met een realist-pur-sang en o.a. zijn verfijnde aquareltechniek.

Kunstenaar Peter Keijzer is opgegroeid in het dorp De Lier tussen de Westlandse bloemen, planten en groenten. Op jonge leeftijd werd hij toegelaten aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag aan de opleiding Tekenen & Schilderen. Na de vijfjarige opleiding en met het diploma op zak was de Westlander klaar voor ‘het kunstenaarschap’. Echter, de wereld van het onderwijs zou meer zekerheid en een regelmatig inkomen garanderen. “Toen ik daarna mijn onderwijsbevoegdheid heb gehaald aan de Pedagogische Academie werden er nauwelijks uren aangeboden. Dus was het zoeken naar een alternatieve baan om toch brood op de plank te krijgen. Via de reclameafdeling van een supermarktketen en als ontwerper bij een land- en tuinbouwcoöperatie was in 1981 de tijd rijp voor het ondernemerschap. Voor de meest uiteenlopende sectoren schreef ik teksten, ontwierp ik advertenties en brochures en schreef ik zelfs enkele boeken. Ook maakte ik wekelijks cartoons voor Sijthoff Pers en heb ruim 11 jaar het regionale huis-aan-huisblad ‘Gezond Zijn / Beter Worden’ uitgegeven”.                                                              

                                                                                     Uitstapje acryl en olieverf                                                                        

Omdat het reclamevak uit veel ontwerpwerkzaamheden bestond, was er voor het vrije werk van Keijzer weinig tijd maar ook geen behoefte: “Ik kon veel creativiteit in mijn vak kwijt. Pas in de begin jaren ’90 heb ik wat aquarelmateriaal gekocht om samen met wat vrienden erop uit te trekken. Bij een mooi ven in Oisterwijk heb ik mijn eerste aquarel gemaakt. Als ‘probeersel’. Sindsdien heb ik veel aquarellen vervaardigd met af en toe een uitstapje naar acryl en olieverf. Pas in de afgelopen jaren, na mijn pensionering, is de productie gegroeid en ben ik ook aquarellessen gaan geven aan verschillende groepen. Ook doe ik al bijna vanaf het begin mee in de organisatie van de ‘Open AteLIER Route’, onze plaatselijke kunstroute in De Lier waarvoor de Maassluise route destijds als voorbeeld heeft gediend. De onderwerpen die Peter aan het papier, aan het doek of zelfs aan de muur toevertrouwd zijn divers; landschappen, dorpsgezichten, dieren(portretten)… het is hem allemaal even lief. Zijn werk kunt u vinden op www.peterkeijzer.nl of op Facebook: Peter Keijzer (art). Een aantal werken zijn in de maanden september / oktober bij Kunstuitleen Maassluis te bewonderen. De openingstijden zijn van dinsdag tot vrijdagmiddag van 14.00 -16.00 uur en zaterdag van 11.00 – 13.00 uur. Het adres is Uiverlaan 18 (Bibliotheek). Telefoon: (010) 5918286 tijdens openingsuren. Voor dringende vragen buiten openingstijden: (06) 4472 0063. Het emailadres is info@kunstuitleenmaassluis.nl

In deze bijzondere week, 21 september is het wereld Alzheimerdag, wordt veel aandacht geschonken aan de ziekte waarvan Alzheimer Nederland stelt dat 1 of de 5 mensen er vroeg of laat mee te maken krijgt. Diverse gezondheidsorganisaties in Maassluis hebben daarom in die week verschillende activiteiten georganiseerd om het bewustzijn en de herkenning van dementie te vergroten.

Dementie is een complexe aandoening die steeds meer mensen treft. Het herkennen van dementie en het bieden van de juiste zorg en ondersteuning is van cruciaal belang voor mensen met dementie en de partner, familie en andere betrokkenen.

Tijdens de week worden diverse activiteiten georganiseerd. We noemen de film The Father op zondag 17 september in Koningshof, 19 september informatieavond in het Alzheimer Café in De Tweemaster, een ‘oude liedjesmiddag’ op donderdag de 21e in DrieMaasHave. Ook op die donderdag is er een lunch in het Albeda College voor genodigden. Voor alle Maassluizers is er op zaterdag 23 september in Theater Koningshof een informatiemarkt met zo’n 15 organisaties die u kunnen helpen of begeleiden als dementie in uw omgeving zich openbaart. En natuurlijk bent u welkom als u meer over de ziekte wilt weten. Als afsluiting van die week is op zondag 24 september in Theater Schuurkerk de toneelvoorstelling ‘Herfst’ te zien. In deze voorstelling krijgt u met relativerende humor een beeld van wat dementie kan betekenen.

De Week over Dementie is een burgerinitiatief waaraan verschillende lokale organisaties meewerken en wordt ondersteund door de gemeente Maassluis. Het evenement is bedoeld voor zorgverleners, mantelzorgers, professionals uit de gezondheidszorg en alle inwoners van Maassluis die geïnteresseerd zijn in het krijgen of vergroten van hun kennis over dementie.

Voor meer informatie en het volledige programma met aanvangstijden verwijzen wij u naar de folder die in Maassluis op diverse plaatsen voor u klaarligt. Ook in de agenda’s van ‘Ervaar Maassluis’ en ‘Samen zijn wij Maassluis’ kunt u alle informatie vinden. Samen kunnen we bouwen aan een samenleving waarin mensen met dementie de zorg en ondersteuning ontvangen die ze verdienen en dragen we bij aan een Dementievriendelijke Gemeente Maassluis.

Contactadres: nieuwewaterwegnoord@alzheimervrijwilligers.nl

Zaterdag 16 september 2023 wordt om 15.00 uur door Hans Rikken, samen met Elly van Baalen, de expositie Zullen we ons verwonderen geopend.

In coronatijd verwierf Maassluise Kunstenaar Elly van Baalen in Maassluis en omgeving bekendheid met haar project One Line Faces. 900 deelnemers maakten een portret van zichzelf of van een ander zonder de pen van het papier te halen.  Maar het werk van Elly van Baalen omvat veel meer dan dit succesvolle kunstproject. De solo-expositie biedt een goed overzicht van haar werk in de afgelopen 30 jaar. Van het moment dat ze naar de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag ging tot heden. Drie woorden omschrijven op kernachtige wijze de kunst van Elly: waarnemen, ervaren, verwonderen.

Zullen we ons verwonderenis te bezoeken t/m 31 december 2023.

Adres: Museum Maassluis, Zuiddijk 16, Maassluis. Openingstijden: dinsdag t/m zondag 13.00 - 16.30 uur. Voor verdere informatie, zie www.museummaassluis.nl

De Boeiende Route van de Maassluise kunstenares Friedie Kloen (1956) is een kunstproject in Maassluis, waarbij vier houten beelden van een mensfiguur die een boei draagt langs de wandelroute naar de historische binnenstad waren geplaatst. De beelden waren gemaakt van een 125 jaar oude eikenboom die omviel bij de Ridderhof in Maassluis. Het project won in 2000 een ontwerpwedstrijd en werd in 2006 voltooid. Maar waarom spreek ik in de verleden tijd? De beelden zijn helaas verdwenen door houtrot en zijn alleen de sokkels overgebleven. Slechts twee beelden zijn in 2020 vervangen door kunststof replica’s.

De beelden symboliseren de verbinding tussen de Nieuwe Waterweg en de Binnenstad van Maassluis. Wat boeiend is trekt de aandacht. Vier keer zouden we de sjouwende mens tegenkomen op zijn pad om de boei naar de Zuidvliet te brengen. Nu is er alleen nog het eerste en het laatste beeld te zien. Op de Burgemeester van der Lelykade bij de rivier, tilt het eerste beeld een boei uit het water en het laatste beeld, dat op een platform onderaan de dijk staat tussen de Wip en de Wateringse Sluis, laat de boei zakken in de Zuidvliet. Juichend heft de mens de handen in de lucht. De boei ligt op zijn bestemming!

Maar wacht eens even. Op mijn wandeling van het Hoofd naar de Wip kwam ik bij het Havenplein toch een derde beeld, staande op de Vloedpaal in de buitenhaven tegen dat zou kunnen passen in deze Boeiende Route. Echter dit beeld staat verkeerdom en tuurt naar het Scheur. Zou hij of zij de boei verloren hebben? Nee, dit beeld heet Stormkracht, is eveneens van Friedie Kloen en was Kunstwerk van de maand in februari 2022.

Wat vindt een willekeurige Maassluizer ervan?

‘Wat ik leuk vind, is dat de boeien die met de figuren een verband hebben de beelden in de context zetten van Maassluis als havenstad. Met de verwijzing naar een haven die de stad boeiend maakt, heeft de naam van het over twee plaatsen verdeelde kunstwerk ook nog een passend woordspeling in zich!’

Wat vindt een collega-kunstenaar uit Maassluis ervan?

‘Een prachtig beeld met mooie lijnen waar echt kracht vanuit gaat. En het staat op een mooie toepasselijke nautische locatie.
Ik hou van natuurlijke materialen dus vind het erg jammer dat deze replica is vervangen door kunststof. Hoe goed nagemaakt ook, misschien wel te perfect.’

De Boeiende Route is een interessant voorbeeld van hoe kunst de aandacht kan trekken en de geschiedenis en cultuur van een stad kan weerspiegelen. Als u meer wilt weten over Friedie Kloen en haar andere werken kijk dan op: http://crmmaassluis.nl/kunstwerk/boeiende-route/

De exacte locatie van deze en andere openbare kunstwerken in Maassluis kunt u vinden op: www.maassluis.nl/kunstwerkenkaart/

Het Kunstwerk van de Maand wordt u gebracht door Mischa Koorneef (initiator en coördinatie), Jacques Visker (research), Nel Wilkes (fotografie) en Charmaine Hulsbosch (publiciteit).

Foto: Nel Wilkes

In deze zomermaanden is het mogelijk om ‘door de maritieme geschiedenis van Maassluis te wandelen’ met een gids van de Historische Vereniging Maassluis. Met als hoogtepunt een bezoek aan de historische radarpost. Wat is de oorsprong van de maritieme geschiedenis van Maassluis?

Dat heeft alles te maken met de opening van de Nieuwe Waterweg in 1872. Door het relatief nauwe kanaal gingen veel schepen, dus een sleepdienst was van groot belang voor de veiligheid. Loodsen aan boord zorgden voor de kennis van de plaatselijke ondiepten in de vaarweg. De bergingsmaatschappij had werk wanneer het toch een keer mis ging. De rapportagedienst verdiende aan het doorgeven van scheepsberichten. De douane stapte aan boord om de formaliteiten onder het varen af te handelen. Maassluis was de eerste stad met een eigen haven aan de nieuwe vaarroute naar Rotterdam, vandaar dat de verschillende diensten zich hier in de haven vestigden.

De eerste telefoonlijn

De rapportagedienst van Gijsbert Dirkzwager vestigde zich in 1872 in Maassluis en maakte gebruik van een nieuw communicatiemiddel: de telegraaf. Zijn agenten in Hoek van Holland gaven de posities door van schepen op zee met bestemming Rotterdam. Dirkzwager in Maassluis gaf zijn compagnons in Rotterdam deze berichten door. Door de uitvinding van de telefoon kon de dienst uitbreiden. Al in 1881 had Dirkzwager een telefoonverbinding met Hoek van Holland, zelfs nog voordat het stadshuis en het bureau van politie in Maassluis waren aangesloten. Plannen voor een walradarsysteem ontstonden in 1948. Dat zou de veilige toegang voor schepen vanaf de Noordzee naar de Rotterdamse havens enorm verbeteren. In 1956 was de aaneengesloten keten van zes radarposten langs de vaarweg naar Rotterdam de eerste ter wereld.

Sleepdienst

De eerste spade voor de Nieuwe Waterweg was in 1866 de grond in gegaan en in datzelfde jaar legde de sleepdienst van Fop Smit zijn sleepboten in de Maassluise haven. Zij hielpen schepen veilig naar zee en weer terug naar de haven. Later voerden ze ook sleepklussen uit langs de kust. Een aanvaring tussen een Duits en een Engels schip ter hoogte van Schiedam vormde de aanleiding tot de oprichting van een bergingsbedrijf in Maassluis. Kleinere scheepjes brachten loodsen en douaniers aan boord.

Maritieme wandeling

In de loop van de 20e eeuw werden de sleepboten zo groot, dat ze niet meer in de Maassluise haven pasten en de sleepdienst verliet Maassluis. Tegenwoordig heeft Maassluis een historische museumhaven en liggen er sleepboten uit verschillende perioden. Zo kan de geschiedenis van de ontwikkeling van de sleepdienst er verteld worden en sommige schepen zijn te bezoeken, evenals de historische radarpost. Loop mee met de gids van de Historische Vereniging Maassluis op 30 september. Vooraf te boeken bij Ervaar Maassluis Info

Afgelopen 4 september hebben de gemeente Rotterdam, Omgevingsdienst Haaglanden en Rijkswaterstaat de vergunning tot de bouw verleend van een windturbine op de landtong van Rozenburg. Het Energie Collectief Waterweg is dan ook zeer verheugd om te melden deel uit te maken van dit project. Reeds op 28 maart is er namelijk een intentieovereenkomst ondertekend, waarin is afgesproken dat het energie collectief deels eigenaar zal worden van deze windturbine. De intentieovereenkomst is afgesloten in samenwerking met ontwikkelingsmaatschappij Pondera en enkele derde partijen.

Het doel van deze intentieovereenkomst is een lokaal eigendom te realiseren voor de inwoners in de directe omgeving: iedere inwoner zal kunnen investeren in de windturbine. Dat  kan al met een klein bedrag.  Het Energie Collectief Waterweg hoopt op deze manier dat lokale inwoners kunnen profiteren van de duurzame energie die deze windmolen zal opwekken. Hoe? Daarover later meer.

Kritiek en doorstart

Vanaf het begin heeft de bouw van de molen voeten in de aarde gehad. Zo zouden er eerst twee molens gebouwd worden en is er gediscussieerd over de hoogte en plaats van de windmolen. Voor inwoners van Rozenburg blijft de bouw controversieel. Vanuit Maassluis klinkt nog altijd een gezonde dosis scepsis naar de effecten op het milieu, de gevolgen van de slagschaduw en eventuele geluidsoverlast. De projectgroep gaat er echter van uit dat de overlast voor omwonenden binnen de perken blijft. De ontwikkelaar Pondera heeft namelijk uitgebreid de effecten op het milieu en de omgeving onderzocht alvorens aan de slag te gaan. Het gezamenlijke oordeel over Pondera’s rapportage, geveld door de gemeente Rotterdam, Milieudienst DCMR, Omgevingsdienst Haaglanden en Rijkswaterstaat, is positief.

Er moet nog wel worden aangetekend dat er waarschijnlijk een Raad van State procedure volgt  waarin een definitief oordeel wordt geveld of de turbine definitief geplaatst mag worden.

Energie voor, door en met elkaar

Het Energie Collectief Waterweg vindt het belangrijk dat we met elkaar een bijdrage leveren om ons klimaat te verbeteren en de doelstellingen, o.a. een aanzienlijke CO2 reductie in 2030, te bereiken.   De bewoners van Maassluis kunnen daaraan meedoen.  Zij kunnen profiteren van duurzame energieprojecten in de regio Waterweg. Wij noemen dat “Energie voor, door en met elkaar”.  Met de ontwikkeling van de windturbine laten zij omwonenden profiteren van de energietransitie. De windmolen  krijgt een vermogen van 6 tot 8 megawatt. Hiermee kunnen 5.200 huishoudens worden voorzien van groene stroom.

Nu de vergunningsaanvraag is gehonoreerd, komen de financiering en de bouw van de molen dichterbij. Pondera heeft met ECW en Energie Coöperatie Rozenburg een intentieovereenkomst getekend over lokaal eigendom. In deze overeenkomst wordt beschreven dat de beide coöperaties een lokaal eigendom zullen verwerven in de windturbine.

Daarnaast wordt er gewerkt aan de oprichting van een Gebiedsfonds: de eigenaar van een windturbine stort voor elke opgewekte kilowatt elektriciteit een bedrag op de rekening van het gebiedsfonds waaruit dan groene initiatieven in Maassluis  kunnen worden gerealiseerd

Voor het Energie Collectief Waterweg staat het belang van alle omwonenden bovenaan. Hierbij wordt geprobeerd om alle omwonenden kans te geven om deel te nemen aan het project of zich erbij aan te sluiten. Van jong tot oud, van arm tot rijk.  Daarnaast is het collectief betrokken bij de ontwikkeling van verschillende andere duurzame energieprojecten, waaronder:

• de uitbreiding van de windturbines richting Hoek van Holland;
• de ontwikkeling van zon op daken in de gemeente Maassluis;
• de ontwikkeling van een zonneweide, een groot project voor zonne-energie aan de rand van Hoek van Holland.

De mallemolen in!

Geïnteresseerd geraakt in het project rondom de windmolen op de landtong van Rozenburg? Of in één van de andere projecten? Door lid te worden van het Energie Collectief Waterweg ben je als eerste op de hoogte van alle ontwikkelingen.